De mensen van… het Pinetum – Ineke

De mensen van... - Ineke - Andrea de Jong

Ha, Ineke. Je bent vrijwilliger bij Pinetum Blijdenstein. Hoe was je eerste kennismaking met het Pinetum?
Dat moet al meer dan dertig jaar geleden zijn. Mijn kinderen zaten op de Vondelschool hierachter. Zij kwamen een enkele keer met school in de tuin. Toen ben ik eens komen kijken. Het zag er anders uit dan nu, dat weet ik nog wel. Daarna was ik hier pas weer in september 2011, met een rondleiding tijdens de Open Monumentendag. Dat jaar in april was ik met pensioen gegaan en nu zag ik een A4’tje hangen in bezoekerscentrum Klein Vogelenzang, waarop stond dat ze vrijwilligers zochten. En toen dacht ik: dat lijkt me wel leuk! Sindsdien ben ik hier actief.

Lees verder

De mensen van… het Pinetum – Simon

De mensen van... - Simon - Andrea de Jong

Simon, hoelang werk je al bij Pinetum Blijdenstein?
Sinds februari 2017, dus al 4,5 jaar. Een jaar of vijf daarvoor liep ik stage bij Kasteel Sypesteyn voor de middelbare school. De tuinbaas van Sypesteyn Henny van der Wilt kende Hans (van Roon, tuinbaas van Pinetum Blijdenstein, red.) en op een dag zei ze: ‘Kom, we gaan een keer naar het Pinetum, dat vind jij vast ook een leuke tuin om te bekijken. Hans de tuinbaas is heel aardig, hij geeft ons dan vast ook een rondleiding.’ We zijn toen hiernaartoe gefietst vanuit Loosdrecht. En na de rondleiding zei Hans tegen me: ‘Als je hier ooit wil komen werken, bel je me maar.’ Een paar jaar later leek het me inderdaad leuk om hier te werken, en Hans zei: ‘kom maar.’

Lees verder

DE STAD – GESNEDEN KOEK (LAGE VUURSCHE)

De Stad - Gesneden Koek - Lage Vuursche - door Andrea de Jong

Vanuit mijn hoekje kan ik alles goed zien. Rondom heb ik uitzicht op een guur buiten door de lage, licht beslagen geruite ramen. Het typische interieur van een pannekoekenrestaurant omringt me: donker hout, rood-wit geblokte tafelkleedjes, koperen potten en pannen aan het plafond. Het is februari, half vier ‘s middags en ik zit met een coming of age-roman op een stapel kussens in een houten hoekbank. De tent is nagenoeg leeg; zachte radiomuziek vult de ruimte.

Lees verder

KATDEAU

Polly - Andrea de Jong
Wattenstaafjes overal
Miauwen in de nacht
Het huis is nu gewoon van haar
Haar waar je ‘t niet verwacht

Iets te harde bijtjes
Diepe krassen in mijn hand
Spelen zonder einde
Of tot je op bent, dan

Overleden planten
Derde plantenpot kapot
Luchtjes met een reden
Romantiek bespot
Halen in mijn kleding
Halen in mijn bank
Halen in mijn alles
#nieuwehalen

Ogen immer turend
Behalve op mijn schoot
Onvermoeibaar monster
Hou je niet zo groot

Aandacht vragend bolletje
Bij thuiskomst bij de deur
Je miauwen hoog, je flanken warm
Jij harige charmeur
Lees verder

DE STAD – ALLEEN SAMEN (DEN HAAG)

De Stad - Alleen Samen (Den Haag) - door Andrea de Jong

Met sjaals nog om hun nek – de jas van het meisje nog aan – gaat het stelletje zitten. Hoofden gebogen. Witblauw licht beschijnt hun gezicht en flikkert in hun ogen. Licht dat fel afsteekt tegen de warme gloed van het kaarsje op de ronde tafel. Wat zouden ze zijn? Twintig? Samen liepen ze zo-even het sfeervol verlichte grand café binnen en streken neer in de bruinleren bank. Na nog geen tien seconden kwamen de telefoons uit de jassen tevoorschijn.

Lees verder

DOE MAAR

paarse-rododendron-douglas-spar - doe maar - poezie - door Andrea de Jong
Vergeet
Deze pogingen
Ze zijn laf
Of willen niet
Tellen is te ver weg
Vallen te dichtbij
Van hoge hoogtes
Werd bijna niemand
Ooit echt blij
Onthoud
Laat ze bestaan
Ze overheersen
Of willen niet
Precies weten hoeveel
Nog even blijven staan
Van diepe dalen
Werd niemand
Ooit echt blij
Lees verder